Пайғамбар Исо Масиҳ алайҳиссалом дар рӯзи 4-уми ҳафтаи охиринаш аломатҳои бозгашти худро ба замин пешгӯӣ карда буд. Сипас Инҷил нақл кард, ки чӣ гуна пешвоёни дин мехостанд ӯро дастгир кунанд. Шайтон (ё Иблис) инро ҳамчун роҳи зарба задан ба паёмбар – душмани ошкори ӯ истифода бурд. Ин аст, ки чӣ тавр он сабт шудааст.
1«Иди Фатир, ки Песаҳ номида мешавад, наздик буд. 2 Сардорони коҳинон ва
китобдонон роҳе меҷустанд, ки чӣ гуна Ӯро кушанд, чунки аз мардум метарсиданд.
3 Ва ба дили Яҳудо, ки лақаби Исқарютиро дошт ва аз ҷумлаи он дувоздаҳ буд, шайтон
даромад. 4 Пас вай рафта, бо сардорони коҳинон ва сардорони навкарон гуфтугӯ кард, ки
чӣ гуна Ӯро ба онҳо таслим кунад. 5 Онҳо шод гаштанд ва ба вай пул доданӣ шуданд.
6 Вай ваъда кард, ва фурсат меҷуст, то ки Ӯро дур аз чашми мардум ба онҳо таслим
кунад».. (Луқо 22:1–6)
Чунон ки мо мебинем, шайтон ин вазъиятро истифода бурд, то ки ба Яҳудо дохил шуд, ва
ӯ пайғамбарро таслим кард. Ва мо набояд аз ин ҳайрон шавем. Дар Сураҳои «Фотир»
(Сураи 35) ва «Ё-Син» (Сураи 36) дар бораи шайтон чунин гуфта шудааст:
«Шайтон ба таҳқиқ душмани шумост. Ӯро душман гиред. Албатта, ӯ фармонбарони хешро
даъват мекунад, то ҳама аз дӯзахиён бошанд».
Сураи «Фотир», (Сураи Фотир, ояти 35).«Эй фарзандони Одам, оё бо шумо паймон набастам, ки шайтонро напарастед, ҳаройна, ӯ
душмани ошкори шумост?…» (Сураи Ёсин, 36:60-62).
Дар охири Инҷил Шайтон дар рӯъё тасвир шудааст:
«7 Ва дар осмон ҷанг шуд: Микоил ва фариштаҳояш ба муқобили аждаҳо меҷангиданд,
8 ва аждаҳо ва фариштаҳояш меҷангиданд. Аммо /аждаҳо/ истодагарӣ карда натавонист,
ва дар осмон барои вай дигар ҷое ёфт нашуд. 9 Ва аждаҳои бузург сарнагун шуд, яъне он
мори қадимӣ, ки иблис ва шайтон ном дорад ва тамоми ҷаҳонро фиреб мекунад. Вай ба
замин партофта шуд, ва фариштаҳояш бо вай партофта шуданд». (Ваҳй 12: 7-9)
Шайтон инчунин душмани ошкори шумост, ки ҳамчун аждаҳои пурқуввате тасвир шудааст, ки макри кофӣ дорад, ки тамоми ҷаҳонро гумроҳ кунад. Ӯ кӯшиш карда буд пештар ба васваса кардани Паёмбар Исои Масеҳ (с. Акнун, чунон ки пешгӯӣ карда буд, ки дар боғ бо Ҳазрати Одам, ин душман Яҳудоро ба даст гирифт, то пайғамбар Исои Масеҳро нобуд кунад. Тавре ки Инҷил менависад:
Аз он вақт инҷониб Яҳудо фурсат меҷуст, ки ӯро таслим кунад. (Матто 26:16)
Рӯзи дигар – рӯзи 6 – буд Фестивали иди Фисҳ ки ҳазрати Мусо (а) 1500 сол пеш оғоз карда буд. Шайтон ба воситаи Яҳудо чӣ гуна имкони худро дар ин рӯзи муқаддас пайдо кард? Мо ба ин навбат нигаред.
Хулосаи рӯзи 5
Ҷадвали вақт нишон медиҳад, ки чӣ гуна дар рӯзи 5-уми ин ҳафта аждаҳои бузург Шайтон барои зарба задан ба душмани бузургтарини худ – Паёмбар Исои Масеҳ (с) ҳаракат кард.
Шайтон, аждаҳои бузург, вориди Яҳудо мешавад, то ба ҳазрати Исои Масеҳ зарба занад