Баъзан аз ман мепурсанд, ки оё Аллох дар хакикат 100% итоатро интизор аст ва талаб мекунад? Мо метавонем дар ин бора байни одамон баҳс кунем, аммо воқеан ба ин савол Худо посух хоҳад дод, на аз ҷониби мо, бинобар ин ман танҳо аз Таврот оятҳоеро интихоб кардам, ки то чӣ андоза итоат кардан ба шариат лозим ва интизор аст. Онҳо дар поён ҳастанд. Аҳамият диҳед, ки чӣ қадар оятҳо ва чӣ қадар равшананд. Оятхо пур аз иборахое мебошанд, ки «бодиккат пайравй кун», «ХАМАИ фармонхо», «Тамоми дил», «фармон хамеша», «хама чиз», «хама фармон», «комилан итоат кардан», «хамаи суханон», «гуш кун». ба ҳама».
Ин меъёри 100% итоаткорӣ ҳеҷ гоҳ бо пайғамбарони баъдӣ тағир намеёбад. Исои Масеҳ (а) дар Инҷил таълим додааст, ки:
17 «Гумон накунед, ки ман омадаам, то Қонун ва пайғамбаронро бекор кунам; Ман на барои бекор кардани онҳо, балки барои иҷрои онҳо омадаам. 18 Зеро ба ростӣ ба шумо мегӯям, то даме ки осмон ва замин нопадид шаванд, на ҳарфе хурдтарин, на зарби хурдтарини қалам, ба ҳеҷ ваҷҳ аз шариат то ба анҷом расидани ҳама чиз нест нахоҳад шуд. 19 Бинобар ин, ҳар кӣ яке аз хурдтарин аҳкомро як сӯ гузошта, ба дигарон мувофиқи он таълим диҳад, дар Малакути Осмон хурдтарин номида мешавад, аммо ҳар кӣ ин аҳкомро ба ҷо меоварад ва таълим медиҳад, дар Малакути Осмон бузург номида мешавад (Матто 5:17–19). )
Ва ҳазрати Муҳаммад (с) дар ҳадис фармудаанд
Абдуллоҳ ибни Умар (р) ривоят мекунад, ки: ..Гурӯҳе аз яҳудиён омаданд ва Паёмбари Худо (с)-ро ба Қуф даъват карданд. … Гуфтанд: «Эй Абулқосим, яке аз мардони мо бо зане зино кард. Пас бар онҳо ҳукм кун». Барои Паёмбари Худо (с) болиште гузоштанд, ки бар он нишаст ва гуфтанд: «Тавротро биёвар». Баъд оварда шуд. Сипас болиштро аз зери худ кашид ва Тавротро бар он гузошт ва гуфт: «Ба ту ва ба он касе, ки туро нозил кард, имон овардам». Сунани Абудовуд Китоби 38, № 4434:
Ва ин танҳо маъно дорад. Аллоҳ таоло жаннатни тайёрлаяпти, бу ерда мукаммал ва муқаддас жойдир. На полис, на артиш, на қуфлҳо вуҷуд нахоҳад дошт – ва ҳама коғазҳои қиматноки дигаре, ки мо имрӯз дорем, то худро аз гуноҳҳои ҳамдигар муҳофизат кунем. Аз ин рӯ, он биҳишт хоҳад буд. Аммо барои он ки он ҷои комил боқӣ монад, танҳо одамони комил метавонанд ворид шаванд – онҳое, ки фармонҳои “ҳама” -ро “ҳамеша”, “пурра” ва “дар ҳама чиз” иҷро мекунанд.
Ин аст он чизе, ки Таврот дар бораи тоъати шариат, ки лозим аст, мегӯяд.
- Левитрус 18: 4
Шумо бояд ба қонунҳои ман итоат кунед ва бошед бодиққат пайравӣ кунед фармонхои ман. Ман Худованд Худои шумо ҳастам.
Ибодат 18: 3-5 (дар замина) Левитрус 18 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Левитрус 18: 5
Фармонҳо ва қонунҳои Маро риоя кунед, зеро ҳар кӣ ба онҳо итоат мекунад, хоҳад кард бо онҳо зиндагӣ кунед. Ман Худованд ҳастам.
Ибодат 18: 4-6 (дар замина) Левитрус 18 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Левитрус 25: 18
«’ Фармонҳои Маро риоя кунед ва бошед итоат кардан эҳтиёт қонунҳои ман, ва шумо дар замин бехатар зиндагӣ хоҳед кард.
Ибодат 25: 17-19 (дар замина) Левитрус 25 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Левитрус 26: 3
«’Агар фармонҳои Маро риоя кунед ва амал кунед итоат кардан эҳтиёт фармонҳои ман,
Ибодат 26: 2-4 (дар замина) Левитрус 26 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Рақамҳои 15: 39
Шумо ин гулӯлаҳоро барои дидан хоҳед дошт ва шумо дар хотир хоҳед дошт ҳама фармонҳо аз Худованд, то ки тавонед итоат кунед ва аз паи нафси дилҳо ва чашмони худ фоҳиша накунед.
Ададҳо 15: 38-40 (дар замина) Рақамҳои 15 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Рақамҳои 15: 40
Он гоҳ шумо ба ёд меоред итоат кунед ҳама фармонҳои ман ва ба Худои шумо бахшида мешавад. - Такрори Шариат 5: 27
Наздик равед ва ҳама гӯш диҳед ки Худованд Худои мо мегӯяд. Пас он чиро, ки Худованд Худои мо ба шумо мегӯяд, ба мо бигӯед. Мо гӯш мекунем ва итоат кунед. “
Тафсилоти 5: 26-28 (дар замина) Тактикаи 5 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 11: 1
[ Муҳаббат ва Итоат кунед Худованд ] Худованд Худои худро дӯст доред ва талабҳои Ӯ, фармонҳо, қонунҳо ва фармонҳои Ӯро риоя кунед ҳамеша фармон медиҳад.
Тафсилоти 11: 1-3 (дар замина) Тактикаи 11 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 11: 13
Пас, агар шумо содиқона итоат кунед Фармонҳое, ки ман имрӯз ба ту медиҳам: Худованд Худои худро дӯст дор ва ба Ӯ хизмат намо ҳама дили шумо ва бо ҳама ҷони ту –
Тафсилоти 11: 12-14 (дар замина) Тактикаи 11 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 11: 32
боварӣ ҳосил кунед, ки шумо итоат кунед хамаи фармонхо ва қонунҳоеро, ки имрӯз дар пеши шумо мегузорам.
Тафсилоти 11: 31-32 (дар замина) Тактикаи 11 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 12: 28
Эҳтиёт бошед итоат кунед ҳамаи ин қоидаҳо Ман ба ту медиҳам, то ки ин ба ту ва фарзандонат баъд аз ту ҳамеша хуб бошад, зеро ки ту дар назари Худованд Худои худ кори нек ва дуруст хоҳӣ кард.
Тафсилоти 12: 27-29 (дар замина) Тактикаи 12 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 13: 18
зеро ту итоат кунед Худованд Худои худро нигоҳ доред тамоми фармонҳои ӯ ки имруз ба ту медихам ва он чи дар назари вай дуруст аст.
Тафсилоти 13: 17-18 (дар замина) Тактикаи 13 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 15: 5
агар шумо комилан итоат кунанд Худованд Худои худро ва бодиққат пайравӣ кунед хамаи ин фармонхо Ман имрӯз ба шумо медиҳам.
Тафсилоти 15: 4-6 (дар замина) Тактикаи 15 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 26: 14
Дар ҳоле ки дар мотам доштам, ҳеҷ як аз насибе нахӯрдаам ва дар ҳоле ки наҷис будам, аз он чизе накандаам ва аз он ба мурдагон ҳадя накардаам. ман дорам итоат кунедХудованд Худои ман; кардам ҳама шумо ба ман фармон додед.
Тафсилоти 26: 13-15 (дар замина) Тактикаи 26 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 28: 1
[ Баракатҳо барои тоат ] Агар шумо пурра итоат кунед Худованд Худои худро ва бодиққат пайравӣ кунед тамоми фармонҳои ӯ Имрӯз ба ту медиҳам, ки Худованд Худоят туро аз тамоми халқҳои рӯи замин болотар хоҳад гузошт.
Тафсилоти 28: 1-3 (дар замина) Тактикаи 28 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 28: 15
[ Лаънатҳо барои беитоатӣ ] Аммо, агар шумо не итоат кунед Худованд Худои худро ба ҷо оваред ва бодиққат пайравӣ накунед тамоми фармонҳои ӯ ва фармонҳоеро, ки имрӯз ба ту медиҳам, ҳамаи ин лаънатҳо бар ту хоҳанд омад ва ба ту хоҳанд расид:
Тафсилоти 28: 14-16 (дар замина) Тактикаи 28 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 30: 2
ва ҳангоме ки ту ва фарзандонат назди Худованд Худои худ бармегардед ва итоат кунед ӯро бо тамоми дили ту ва бо тамоми ҷони ту мувофиқи ҳар чизе ки имрӯз ба ту амр мефармоям,
Тафсилоти 30: 1-3 (дар замина) Тактикаи 30 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 30: 8
Шумо боз хоҳед кард итоат кунед Худовандо ва пайравӣ кунед тамоми фармонҳои ӯ Ман имрӯз ба шумо медиҳам.
Тафсилоти 30: 7-9 (дар замина) Тактикаи 30 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 30: 10
агар шумо итоат кунед Худованд Худои худро ба ҷо овар, ва аҳком ва фармонҳои Ӯро, ки дар ин китоби шариат навишта шудааст, риоя кун ва ба Худованд Худои худ рӯй овар. тамоми дили ту ва бо тамоми чони ту.
Тафсилоти 30: 9-11 (дар замина) Тактикаи 30 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар - Такрори Шариат 32: 46
ба онҳо гуфт: «Ҳамаи суханонеро, ки ман имрӯз ба шумо ботантана гуфтам, дар дил бардоред, то фарзандони худро ба итоат кунед бодиққат ҳамаи калимаҳоро Қонуни мазкур».
Тафсилоти 32: 45-47 (дар замина) Тактикаи 32 (Боби пурра) Тарҷумаҳои дигар