Сураи Ғофир (Сураи 40 – бахшанда) меомӯзад, ки Худо мебахшад. Омурзандаи гуноҳ, пазирандаи тавба, сахтуқубат, соҳиби неъматҳо. Ҳеҷ Худое барҳақ ҷузӯ нест. Бозгашти ҳама ба сӯи ӯст.Онҳо, ки Аршро мебардоранд ва онҳо, ки бар гирди… Исо ал Масиҳ бахшиданро таълим медиҳад