Сураи Аҳзоб (Сураи 33) барои як ҳолати умумии инсонӣ ҳалли худро медиҳад – вақте ки мо номи касро намедонем, чӣ гуна бояд ном гирем.   Писархондагонро ба номи падарашон бихонед, ки дар назди Худо мувофиқи… Аломати навда: Масеҳи меомада бо ном зикр шудааст