Сураи Ғофир (Сураи 40 – бахшанда) меомӯзад, ки Худо мебахшад. Омурзандаи гуноҳ, пазирандаи тавба, сахтуқубат, соҳиби неъматҳо. Ҳеҷ Худое барҳақ ҷузӯ нест. Бозгашти ҳама ба сӯи ӯст.Онҳо, ки Аршро мебардоранд ва онҳо, ки бар гирди… Исо ал Масиҳ бахшиданро таълим медиҳад

Дар сураи Абаса (Сураи 80 – Абӯҳронияш) омадааст, ки Паёмбар Муҳаммад (с) бо марди нобиное вохӯрдааст. (Пайғамбар) абрӯ бардошт ва рӯй гардонд, зеро нобино назди ӯ омад. Аммо ба ту чӣ гуфта метавонист, ҷуз ин… Ҳазрати Исо (а) шифо мебахшад: бо каломи қудрат