Дар сураи Абаса (Сураи 80 – Абӯҳронияш) омадааст, ки Паёмбар Муҳаммад (с) бо марди нобиное вохӯрдааст. (Пайғамбар) абрӯ бардошт ва рӯй гардонд, зеро нобино назди ӯ омад. Аммо ба ту чӣ гуфта метавонист, ҷуз ин… Ҳазрати Исо (а) шифо мебахшад: бо каломи қудрат

Сураи «Алақ» (сураи 96 – лахта) ба мо мегӯяд, ки Худо ба мо чизҳои наверо меомӯзад, ки пештар намедонистем. Он ки қаламро омӯхт, ба одамӣ чизҳоеро омӯхт, ки намедонист. (Сураи Алақ, 96:4-5). Сураи Ар-Рум (Сураи… Масеҳ нозил шудааст – бо таълимот бо қудрат

Сураи Анфол (Сураи 8 – ғаниматҳои ҷангӣ, ғаниматҳо) ба мо нақл мекунад, ки чӣ гуна шайтон одамонро васваса мекунад. Ба ёд оред, ки шайтон корҳояшонро (гуноҳ) кардааст дилкаш менамояд Ва гуфт: «Имрӯз ҳеҷ кас аз мардум бар… Масеҳро шайтон озмуда буд